# Blog 15 Als het leven een ander idee heeft

Weet je nog dat je vroeger dacht dat je leven een soort rechte lijn zou zijn? Je zou studeren, een baan vinden, misschien een gezin starten, reizen, en ergens tussendoor een vlekkeloos gelukkig bestaan opbouwen. Alles volgens het boekje, netjes uitgestippeld.

En toen kwam het leven. Niet om je plannen te volgen, maar om je te verrassen. Soms zacht, soms hard. Soms met kansen die je nooit had zien aankomen, soms met klappen die je uit het veld sloegen. En eerlijk: hoe vaak voelde het alsof je alles even kwijt was? Alsof je kaart wegwaaide en je geen idee had welke kant je op moest?

Ik herken dat. Sterker nog, iedereen die ik ooit heb gesproken herkent dat. Want wat wij vaak vergeten: het leven houdt zich zelden aan onze plannen.

Het is oké om het niet allemaal uit te zoeken

Alsof je mislukt als je het niet weet. Maar laat me dit zeggen: het is oké om het niet te weten. Soms beland je ineens in een storm waarvan je niet wist dat die zou komen. Een burn-out, een relatie die eindigt, een baan die niet meer past, een verhuizing die alles op z’n kop zet. Je hoeft niet direct te weten wat de volgende stap is. Soms is het genoeg om gewoon te ademen. Om te vertrouwen dat de weg zich stukje bij beetje zal laten zien.

Geef jezelf ruimte om te voelen

Je hebt vast weleens gedacht: Ik moet dit gewoon even snel fixen. Verdriet, boosheid, onzekerheid. Hup, weg ermee. Alsof het emoties zijn die weggestopt kunnen worden in een doos. Maar gevoelens laten zich niet wegstoppen. Ze zijn er om gevoeld te worden. En weet je? Dat is geen teken van zwakte. Het is een teken dat je mens bent. Dus als je verdrietig bent: huil. Als je boos bent: stamp. Als je in de war bent: schrijf het op. Het hoeft niet netjes of productief te zijn. Het mag gewoon bestaan. Juist in het toelaten, zit de kracht.

Schoonheid kan bestaan in onzekerheid

Misschien herken je dit: midden in een rottijd, vol chaos en pijn, zijn er soms van die kleine lichtpuntjes. Een onverwachte glimlach van een vreemde. Een liedje dat precies de goede snaar raakt. De geur van koffie in de ochtend die je eraan herinnert dat er nog steeds simpele dingen zijn die fijn zijn. Onzekerheid en schoonheid kunnen naast elkaar bestaan. Het één sluit het ander niet uit. Soms ontdek je zelfs dat juist in die breekbare momenten het leven het meest echt voelt.

Zelfcompassie is geen luxe. Het is noodzakelijk.

Hoe vaak praat jij tegen jezelf alsof je tegen je beste vriend praat? Precies. Bijna nooit.We zijn vaak keihard voor onszelf: “Waarom lukt dit me niet? Waarom ben ik zo? Had ik dit niet beter moeten doen?” Terwijl we tegen een vriend zouden zeggen: “Het is oké. Je doet je best. Dit hoort erbij.”

Stel je voor dat je diezelfde mildheid naar jezelf zou brengen. Dat je jezelf troost in plaats van afbrandt. Dat je jezelf de ruimte geeft om fouten te maken, omdat je diep van binnen weet dat dat menselijk is. Zelfcompassie is geen luxe. Het is noodzakelijk. Kleine daden van zelfzorg, een wandeling maken, op tijd naar bed, even offline zijn geen bijzaak. Ze zijn de basis.

Plannen veranderen en dat kan een cadeau zijn

Kijk eens terug op je leven. Hoeveel dingen zijn er gebeurd die je nooit had gepland, maar die uiteindelijk precies bleken te passen? De baan die je misliep, waardoor je iets veel mooiers vond. De relatie die eindigde, waardoor je jezelf opnieuw ontdekte. De verhuizing die je niet wilde, maar die je leven onverwacht rijker maakte. Plannen veranderen niet alleen. Soms moeten ze veranderen. Omdat je anders nooit had gestaan waar je nu staat. Omdat je anders nooit had geleerd wat je nu weet.

We hoeven het leven niet altijd op te knappen

Soms is er niets te repareren. Soms is er alleen ruimte nodig om te zijn waar je bent. Dat betekent niet dat je opgeeft. Het betekent dat je niet vecht tegen wat er nu is. Dat je accepteert dat het leven soms rommelig, pijnlijk en onverwacht is en dat er juist in dat alles nog steeds liefde, hoop en betekenis kan schuilen.

 Herinner jezelf dat:

• Je niet alles hoeft uit te zoeken om verder te gaan.

• Je gevoelens geen last zijn, maar deel van het leven.

• Onzekerheid en schoonheid naast elkaar kunnen bestaan.

• Wees net zo zacht voor jezelf als je voor je beste vriend bent.

• Wanneer plannen veranderen, opent dat soms deuren die je anders nooit gezien had.

Als een vriend die naast je zit

Zie deze woorden niet als advies, maar als een arm om je heen. Als een zacht stemmetje dat zegt:

“Ik weet dat het nu moeilijk is. Je hoeft niet meteen te weten hoe het verder moet. Het komt goed. En tot die tijd mag je gewoon zijn waar je bent.”

Dat is misschien wel de grootste les van allemaal: je hoeft het niet perfect te doen. Je hoeft het niet allemaal te weten. Je hoeft alleen maar jezelf te zijn, op dit moment, met alles wat daarbij hoort. En geloof me: dat is genoeg.

En precies dát is waar het bij P-ARE om draait: zichtbaarheid begint niet bij een perfect plaatje naar buiten toe, maar bij jezelf durven zien zoals je nu bent. Ook als het rommelig, pijnlijk of onzeker voelt. Juist door jezelf te erkennen in al die lagen, leg je de basis voor echte, duurzame zichtbaarheid. Van daaruit kun je pas stralen naar buiten toe op jouw manier. Dus vraag jezelf af: durf jij jezelf écht te zien?